Donderdag, 6 juli 2017
Van Rifugio Barbara Lowrie (1753 m) via de Colle della Gianna (25250 naar Pian Melze (1750 m).
Van Rifugio Barbara Lowrie (1753 m) via de Colle della Gianna (25250 naar Pian Melze (1750 m).
Van Rifugio Barbara Lowrie (1753 m) naar Pian Melze (1750 m) zijn maar 3 hoogte meters verschil en het lijkt een kleinigheid, ware het niet dat die verrekte Colle della Gianna (2525 m) tussenbeide ligt. Na een slechte nachtrust door een schandalig luidruchtige Italiaanse wandelgroep en een nog schandaliger ontbijt vetrek ik om 8:00 uur. Het gaat 100 meter relatief vlak over een alpenweide en daarna steil omhoog langs oneindig veel alpenbloemen met heel veel vlinders. Het is een sprookjes achtige omgeving helemaal voor mij alleen. Als ik boven de boomgrens kom gaat het door blokvelden en nog hoger door puinvelden naar de top.
Als ik om 12:00 de Colle felle Gianna bereik krijg ik zicht op de "Koning van de Alpen" de 3841 meter hoge Monte Viso ook wel kort en krachtig Monviso genoemd. De "Koning" laat zich niet helemaal zien want hij is grotendeels gehuld in wolken. Als ik mijn droge boterham (nog van het ontbijt) oppeuzel geniet ik van het gigantische schouwspel hoe wolken vanuit de Po-vlakte tegen de Monviso opstuwen. Ook dit schouwspel is helemaal voor mij alleen totdat er een Italiaans echtpaar op het toneel verschijnt. Ze zijn uit de streek en maken iedere week in de omgeving een bergtocht. Voordat we elkaar nog een "buona giornata" wensen maakt de man nog een paar foto's van mij. Ook een foto met op de achtergrond de inmiddels helaas volledig in de wolken gehulde "Koning van de Alpen". Als het Italiaanse echtpaar begint aan de afdaling wacht ik nog even of de "Koning" zich nog laat zien. Maar het ziet er naar uit dat de Monvisio voorlopig nog verstoppertje speelt in gigantisch grote wolken en daarom begin ik ook maar aan de steile afdaling naar Pian Melze. Mijn knieën krijgen er flink van langs en ik hoop steeds dat er eens even een vlak stukje komt, maar dat blijkt tot 50 meter voor mijn slaapplek "Baita delle Polenta" ijdele hoop. Een heerlijke douche en een hazeslaapje doet wonderen. Om 17:30 ben ik weer een beetje bijgekomen. Het avondeten samen met Toni en Ursula uit Zwitserland is een zeer langdurige, zeer aangename, interessante en overheerlijke aangelegenheid. Na een fles bier krijg ik bij het avondeten voor mij alleen 1 liter rode wijn en 2 grappa's. Als het restaurant om 22:00 uur sluit ga ik nog even naar buiten en zie de Monvisio helemaal vrij van wolken. Mooier kan een dag niet eindigen, al hoewel na al die drank, de beklimming van de trap naar mijn kamertje op de tweede verdieping nog moeilijker is dan de beklimming van de Colle della Gianna. Een ding is zeker vannacht zal ik wel goed slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten